Richard van den Bosch

De Mindset die mijn leven domineerde paste gewoon niet meer bij mij, dat wist ik zeker. Ik was verdwaald geraakt in een mentale contructie die ik zelf zowel bewust als onbewust had gecreëerd. Ik wilde dat alles anders werd, ik verslond veel zelfhulp boeken en volgde veel online persoonlijke ontwikkelingstrainingen. Ik luisterde naar zoniet nog meer motivational speakers. Ook in mijn projecten als Interim Technology Recruiter bij diverse grote internationale corporates verschoof mijn werkwijze door deze onrust. Ik merkte dat ik steeds meer naar de Mindset van de kandidaat ging kijken en of deze paste bij de functie en het bedrijf. En dat was (toen nog onbewust) de geboorte van mijn; "Matching Mindset idee". Toch bracht het me nog niets, het leek wel of ik dobberde op een zee van zelfhulp zonder enige zicht op land. Ik twijfelde over 1 ding niet: Ik kan mensen inspireren.

In stilte

Ik had nog geen idee hoe ik deze sterkte moest gaan inzetten. Tot dat ik realiseerde en achteraf, hoe simpel ook: "Alles wat ik las en/of leerde niets meer was dan een berg overtuigingen van een ander met uitzondering van mijn eigen Matching Mindset idee. Ik zou nooit antwoorden op mijn vragen vinden buiten mijzelf. Ik besloot om stil te worden en op zoek te gaan naar de antwoorden op mijn vragen diep in mij. Als je dit leest schrikt het je misschien af, maar we weten allemaal dat mediteren inmiddels een breed geaccepteerde en wetenschappelijk bewezen manier is om rust te vinden en je bewust te worden van je werkelijke zelf.

Ik besloot 1 tot 4 uur per dag volledig stil te zijn in de hoop antwoorden te vinden op mijn basale levensvragen. Als kind had ik geleerd te mediteren voor ontspanning en ik wist dat ik het toen al heel lastig vond om de steeds opkomende gedachten geen aandacht te geven. Maar wat had ik me vergist in deze ogenschijnlijk simpele oefening. Ik liet me doorlopend verleiden om aandacht te geven aan zelfs de kleinste gedachten die op mij afgevuurd leken te worden.

Een storm aan gedachten

Ik was haast niet opgewassen tegen deze onophoudelijke gedachtenstorm die mijn aandacht wilde opeisen zodra ik mijn ogen sloot. Maar na een paar weken van oefenen ging de storm langzaam liggen en mijn stilte oefeningen werden beloond met diepe ontspanning, stilte, rust en inzichten. Ik maakte steeds beter contact met mijn werkelijk zelf en ervaarde een onmetelijke balans die verder ging dan ikzelf, ik werd overspoeld door een golf van diepe warmte, rust en pure onvoorwaardelijke liefde voor het leven, voor mijzelf en alles om mij heen. (Ik kan het je echt aanraden).

Het was in Savannah (VS) 2019 waar tijdens een stilte oefening mijn mentale constructies leken op te lossen, als mist bij het opkomen van de zon, ik leek mijn ware zelf te kunnen zien boven deze mist, tenminste dat is wat ik me kan herinneren, ik leek vervolgens deel te worden van iets anders. Ik begrijp het volledig als je nu denkt; "beetje ongeloofwaardig dit", maar vanaf dat ene unieke moment in Amerika was ik degene die ik wilde zijn, ik had alle antwoorden op mijn levensvragen, alles was helder en puur.